De vraag naar papieren verpakkingen met functionele barrières is groeiende. Om de duurzaamheid van deze verpakkingen te waarborgen, moeten de vezels en barrières maximaal recyclebaar zijn. Een uitdaging daarbij is de aanwezigheid van kleefstoffen en plastics. Onderzoek van Aquapak Polymers toont aan dat een beperkte hoeveelheid barrièrematerialen en kleefstoffen het recycleproces niet verstoort.
Blijf op de hoogte van het laatste nieuws. Schrijf je in voor de nieuwsbrief
Onderzoek van Aquapak Polymers
De transitie naar op vezels gebaseerde verpakkingsoplossingen is in gang gezet door consumenten en wordt nu versterkt door bedrijven die uitpakken met de duurzaamheid en recyclebaar van hun verpakkingsmaterialen. Aquapak Polymers is een gespecialiseerde Britse producent van functionele polymeerbarrièrematerialen met een hoge recyclebaarheid, die inspeelt op deze trend. In Paper Technology International rapporteren Martin Kay van 360 ECO en een aantal medeauteurs van Aquapak Polymers over hun onderzoek naar de invloed van kleefstoffen en barrièrematerialen op de recyclebaarheid van de verpakkingen. In dit onderzoek focussen ze zich op het gebruik van Hydropol, een oplosbaar en biodegradeerbaar barrièrepolymeer, dat kan worden verkleefd of geëxtrudeerd op verschillende verpakkingspapieren. Het materiaal biedt een hoge barrière tegen oliën, vetten en gassen. Bovendien versterkt het de drager die een hogere weerstand krijgt tegen scheuren en andere vormen van beschadiging.
Virgin en gerecyclede papiersoorten
Voor hun onderzoek maakten de specialisten van Aquapak gebruik van virgin en gerecyclede papiersoorten met verschillende gramsgewichten (g/m2) afkomstig van producenten, zoals DS Smith en andere. Zij onderzochten het gedrag in combinatie met verschillende films (Hydropol, PE/Hydropol, biopolymeer/Hydropol) en kleefstoffen (op water gebaseerd, solventvrij, verpulpbaar). Verschillende gecoëxtrudeerde laminaten op 85 gsm gerecycleerde liner werden onderzocht, in combinatie met onder meer Hydropol/PE coex film, Hydropol/biopolymeer coex en ook mono Hydropol film op 40 grams papier. Het verpulpen werd uitgevoerd volgens ISO 5263-1:2004 met een laboratoriumdesintegrator. Fractioneren gebeurde met een Bauer McNett volgens TAPPI T233 met mesh screens tussen 2,38 en 149 mm.
Locked-in vezels
Uit de testen blijkt dat het thermisch kleven van Hydropol aan papier het loskomen en de dispersie van de vezels bij desintegratie gemakkelijker maakt. Sommige kleefstoffen maken een volledige vrijgave en dispersie van de vezels mogelijk, andere zorgen voor zogeheten locked-in vezels, die voor problemen zorgen bij de verpulping. Sommige PSA-laminatiekleefstoffen hebben het ontstaan van stickies tot gevolg. Die zorgen voor sticky papierbreuken en kunnen accumuleren op de papiermachine. Ongecoate papieren en papieren met een primer coating in combinatie met Hydropol hebben een uitstekende vezelvrijgave bij verpulping.
Onder de 1%
De onderzoekers besluiten dat gebruik van minder dan 1% laminatiekleefstoffen geen invloed heeft op de recyclebaarheid van verpakkingen uit gecoate papieren. Locked-in vezels kunnen echter de recyclebaarheid in het gedrang brengen. In sommige gevallen wordt het recyclaat zelfs onbruikbaar. Op water gebaseerde herpulpbare kleefstoffen en solventvrije laminatiekleefstoffen leveren het minste problemen bij de verpulping. Gebruikers moeten zich volgens de onderzoekers richten naar de Cepi-aanbeveling door het gewichtspercentage van plastics te beperken tot minder dan 5%.
