ECPA: ‘Co-packers spelen cruciale rol in flexibele productie’

‘De uitdaging voor co-packers en co-makers ligt met name in de beschikbaarheid van mensen’, vertelt Knipscheer tijdens een gesprek op de beurs Packaging Innovations. ‘Dat blijft voor iedereen een issue. Europees gezien is er sprake van vergrijzing en daar hebben ook co-packers mee te maken. Maar de deze uitdaging speelt breder, want tegelijkertijd treft het ook brand owners en andere productiebedrijven. Er is concurrentie op dat gebied.’

Ton Knipscheer, executive director van de European Co-Packers Association (ECPA)

Machines als oplossing

Als reactie op de arbeidsmarktkrapte investeren co-packers in geavanceerde machines die vooral gericht zijn op flexibiliteit. ‘De machines die een co-packer bestelt zijn per saldo ingericht op flexibiliteit. Je moet meerdere keren per dag kunnen omstellen. Korte runs, snel wash-down, snel weer opzetten naar een ander product — hygiënisch. Dat vraagt om snelheid.’

Hierin zit volgens Knipscheer een wezenlijk verschil met de traditionele merkproducent. ‘Bij grote merken staan vaak machines die duizend stuks per minuut draaien. Als je daar een verandering wilt doorvoeren, word je meestal niet heel vriendelijk aangekeken. De flexibiliteit en de agility van een co-packer zit ’m juist in het snel kunnen schakelen.’

Strategisch voordeel

Hoewel personeelskrapte ook co-packers treft, hebben zij volgens Knipscheer een voorsprong op het gebied van organisatie. ‘Ze hebben van oudsher een flexibele schil aan mensen. Daarmee lopen ze een paar slagen voor op de merkhouders.’ Die ontwikkeling is niet zonder gevolgen. ‘Sommige merkeigenaren overwegen hun productie te verplaatsen. Maar met bepaalde producten kun je niet door heel Europa gaan rijden. Of vanuit Roemenië naar Noordwest-Europa brengen. Dat kost tijd, je bent minder agile.’

Volgens Knipscheer is nabijheid tot de markt daarom belangrijk. ‘Merkeigenaren willen steeds vaker “even komen kijken”. Dat is makkelijker als de productie in West-Europa plaatsvindt dan wanneer je een vlucht naar Zuidoost-Roemenië moet boeken.’

Sterke positie ECPA

Nederland heeft een sterke positie in de Europese co-packingmarkt. ‘Op de ledenkaart van de ECPA zie je een grote concentratie van co-packers in Nederland’, zegt Knipscheer. ‘We zijn hier zestien jaar geleden begonnen met het verenigen van packers. Inmiddels zien we een uitgroei naar Duitsland, Polen en België, maar in Zuidwest-Europa — Frankrijk, Spanje, Portugal — zijn we nog niet goed vertegenwoordigd.’

Ontzorgen

De ECPA begon ooit uit een gevoel van urgentie. ‘Co-packers lieten zich te vaak uitspelen door merkeigenaren’, vertelt Knipscheer. Inmiddels is de rol van de vereniging breder geworden. ‘We proberen leden te ontzorgen. Bijvoorbeeld met informatie over de afvalbijdrage: als je een merk verpakt, ben je niet altijd verantwoordelijk, alleen als jouw eigen merk erop staat. Daar helpen wij hen mee.’

Ook op het gebied van wetgeving en contractvorming speelt de ECPA een rol. ‘We werken nu met een juridisch adviseur die uitlegt waar je bij NDA’s en contracten op moet letten. Vooral de contracten van Amerikaanse corporates zijn lang en complex. Als je niet oppast, geef je zomaar je hele IP weg. Maar de soep wordt vaak minder heet gegeten dan hij wordt opgediend. Er valt best over te onderhandelen — die ervaring wil ik graag delen met de leden.’

Concurreren én samenwerken

Hoewel ECPA-leden deels elkaars concurrent zijn, is samenwerking cruciaal. ‘Natuurlijk concurreren sommige leden, maar het is handig als je weet wat collega’s doen. Als een merkeigenaar zegt dat jij de enige bent die geen betalingstermijn van 180 dagen accepteert, dan is het goed dat je weet dat anderen dat ook geweigerd hebben.’

De vereniging biedt ook praktische ondersteuning via een enquiry tool op de website. ‘Als iemand in Europa met een nieuw product bezig is, kan die op onze site een aanvraag doen. Die komt automatisch terecht bij leden die hebben aangegeven dat ze dit type product kunnen verpakken. Natuurlijk zijn het soms start-ups waar niets uitkomt, maar niemand wil de volgende Red Bull of Rituals missen.’