Voor Michael Laurier, CEO van Symphony Environmental, actief op het gebied van milieuvriendelijke verpakkingen en moderne polymeertechnologie, is dit verbod niet de manier om het probleem aan te pakken. Het zal niet alleen meer schade toebrengen aan het milieu, maar ook aan bedrijven, de economie en de menselijke gezondheid, meent hij.
Plastic-angst
‘Er heerst momenteel een paranoia rond plastic’, zegt Laurier. ‘Plastiphobia is ontstaan als gevolg van een kernprobleem van degradatie, omdat gewone plastics microplastics kunnen creëren die tientallen jaren kunnen rondslingeren als ze in de open omgeving terechtkomen. Maar dit kan nu worden voorkomen door gebruik te maken van moderne en duurzamere technologieën voor de productie van plastic in plaats van mensen het gebruik van plastic producten te ontnemen.’
‘Duurzame ontwikkelingen in de technologie voor de productie van kunststoffen hebben de weg al vrijgemaakt om het echte milieuprobleem van plastic afval aan te pakken'
Alternatieve verpakkingsmaterialen
Laurier: ‘Naar welk alternatief kijkt de EU als het om verpakkingen gaat? Als ze naar papieren en kartonnen verpakkingen kijken, dan hebben ze het mis. Het is gebleken dat papieren en kartonnen verpakkingen 70% meer luchtverontreinigende stoffen en 50% meer waterverontreinigende stoffen produceren dan plastic zakken. Ze zijn ook zwaarder en omvangrijker, wat betekent dat de transportkosten en de daarmee samenhangende vervuiling hoger zijn. Papier is niet het beste materiaal om voedsel te beschermen tegen besmetting, vooral niet als het nat is. De kunststofindustrie heeft haar verpakkingsproducten decennialang aangepast om aan de milieu-eisen te voldoen, en het bewijs is duidelijk bij het vergelijken van papieren alternatieven.’
Biologisch afbreekbare materialen
Laurier vervolgt: ‘Duurzame ontwikkelingen in de technologie voor de productie van kunststoffen hebben de weg al vrijgemaakt om het echte milieuprobleem van plastic afval aan te pakken. Bijvoorbeeld plastic gemaakt met d2w masterbatch-technologie zal tegen weinig of geen extra kosten aan het einde van de levensduur en in aanwezigheid van zuurstof worden omgezet in biologisch afbreekbare materialen. Ze worden dan volledig biologisch afgebroken, waardoor er geen toxiciteit of microplastics overblijven. Dat doen ze veel sneller dan gewone plastic producten.’
‘De EU moet ervoor zorgen dat kunststoffen het voorkeursproduct blijven, omdat het voedsel veilig houdt en ervoor zorgt dat producten beschermd blijven, terwijl ze door de toeleveringsketen bij de consument terechtkomen’, besluit Laurier.
