‘Wij kunnen het niet alleen’

‘Wij kunnen het niet alleen’

Als je in je een gesprek met nieuwe mensen zegt dat je in de verpakkingsindustrie werkt, heeft iedereen wel zijn/haar mening klaar. Als je dan zegt dat je je bezighoudt met kunststof verpakkingen, word je vaak aangekeken alsof je onderdeel bent van het probleem en zeker niet van de oplossing.

 

Afhankelijk van mijn stemming ga ik er dan soms uitgebreid op in en beland ik regelmatig in goede inhoudelijke gesprekken over voedselveiligheid en zwerfafval. Soms stuit je op mensen met een helaas vaak feitenvrije mening, hetgeen mij soms wat moedeloos maakt.

Verpakkingsprofessionals

De meeste mensen die ik heb leren kennen in de internationale verpakkingsindustrie zijn oprecht toegewijd om met hun verpakkingen zo veel mogelijk meerwaarde voor het te verpakken product te leveren (houdbaarheid, presentatie en duurzaamheid) en zijn zich over het algemeen goed bewust van de impact die onze producten hebben op het milieu. Verpakkingsprofessionals zijn echter over het algemeen bescheiden (uitzonderingen daargelaten😉), en willen zich niet altijd op de borst slaan met saaie, maar o zo belangrijke feiten over voedselveiligheid.

Packolution

Voor mijn werk heb ik het laatste jaar vele gesprekken mogen voeren met ‘stakeholders’ uit de internationale verpakkingsindustrie voor een podcast serie Packolution (te vinden op alle platforms). Experts uit Canada, Australië, India, Amerika, maar ook dichter bij huis in Europa. Wat mij daarbij opviel was hoeveel kennis er zit bij die mensen en wat voor creativiteit zij hebben! Onze beroepsgroep realiseert zich terdege dat duurzaamheid essentieel is en dat wij aan het begin zitten van het proces om verpakkingen duurzamer te maken. Design-for-recycling, end-of-life, mono-materialen, down-cycling. Deze termen komen in alle gesprekken terug, en terecht!

Paperization

Wij kunnen het echter niet alleen! Zolang er nog steeds brand-owners zijn die aan greenwashing doen met zoals ik het noem ‘the paperization of packaging’, er nog steeds niet wordt gekeken of een verpakking wel ‘fit-for-purpose’ is en shelf-lifes hebben die de werkelijke levensduur van het verpakte product ver overschrijden, de marketeers nog steeds geen ruimte willen maken op de verpakking voor goede informatie over optimale recycling, zolang zal de consument niet weten hoe hij of zij kan bijdragen aan duurzame keuzes. Dat laat natuurlijk onverlet dat zwerfaval niet uit zichzelf in de natuur belandt.

 

Ton Knipscheer, sales director watttron

 

Artikel delen